Działka, jak każda inna nieruchomość, ma swoje indywidualne cechy: konfigurację, powierzchnię, przeznaczenie.
Trudno przecenić rolę oficjalnej rejestracji terenu – począwszy od ustalenia wyraźnych granic terytorium, uprawnień wynikających z rejestracji na własność, dzierżawę itp., kończąc na optymalizacji obciążeń podatkowych i niwelowanie ewentualnych konfliktów z organami kontrolnymi podczas kontroli użytkowania gruntów.
Aby jednak uzyskać status przedmiotu praw obywatelskich, należy przede wszystkim rozstrzygnąć kwestię sposobu ukształtowania działki, a co za tym idzie, uchwalić wybrany algorytm jej podziału.
W zależności od aktualnej sytuacji podmiotu lista działań może się znacznie różnić.
Rejestracja gruntu jako odrębnej jednostki w katastrze może być przeprowadzona zarówno przez jego początkowe ukształtowanie (to znaczy, że nie podjęto wcześniej żadnych działań i nie podjęto żadnych decyzji w jego sprawie), jak i poprzez faktyczne przeniesienie utworzonej działki do gruntu państwowego Kataster jeszcze przed 2013 rokiem. W obu przypadkach chodzi o czynności rejestracyjne.
Tak samo ważny jest cel pierwotnego przeznaczenia – budowa czy tylko utrzymanie nieruchomości już tam położonej. Szczególną uproszczoną metodą jest rejestracja na utrzymanie budynku mieszkalnego.
Każdy przypadek jest indywidualny i obejmuje jeden lub inny algorytm działań. A czasem alternatywnie. Dla każdej sytuacji prawo przewiduje obowiązek wykonania takiego lub innego zakresu prac geodezyjnych.
Dzięki temu po zarejestrowaniu działki w państwowym katastrze gruntów użytkownik gruntu będzie mógł wybrać tytuł prawny z określonym zestawem uprawnień do prowadzenia efektywnej działalności gospodarczej i ochrony mienia znajdującego się w jej granicach.
W dziedzinie „Nieruchomości i budownictwo”
Zwycięzca w nominacji „Budownictwo i Nieruchomości”.
Według ukraińskiego Klubu Nieruchomości
5 miejsce w „Praktyce Nieruchomości”
5 miejsce w praktyce „Prawo gruntowe”